Zuiderzeepad van Delfstrahuizen naar Lemmer

Zulk weer was het!

Gistermiddag kwamen we vrij vroeg weer terug van La Palma. Was een heerlijke vakantie geweest met lekker warm weer. We hebben vrijwel iedere dag in het zonnetje gelegen bij 20-23 graden celsius. Dus wel weer even wennen en snel alle kleren aan die we op de heenweg ook hadden gedragen.
Maar net als bij onze terugkomst uit Bilbao had ik een dringende behoefte om weer eens lekker aan de wandel te gaan. Dus wekker gezet op 5 uur en vroeg naar bed. Nou, de wekker heb ik niet hoeven te gebruiken, want voor die tijd was ik al uitgeslapen en wakker.
Boterhammen met kaas en roggebrood, thee gedronken, koffie en met een dikke winterjas aan de deur uit. Op het station zat als gewoonlijk de keurige jonge vrouw weer op de trein te wachten en groette mij vriendelijk als altijd.

Achterkant van Delfstrahuizen

Op tijd in Heerenveen en bus 48 van iets over 9.00 naar Delfstrahuizen en halte Brug uitgestapt om de route te vervolgen waar ik enkele weken geleden was gebleven.
Al snel verliet ik het dorpje; een plas gedaan in de rietkraag en toen langs het Tjeukemeer; het grootste binnenmeer van NL; met de wat nevelige lucht kon ik de overkant niet zien; het is echt enorm. Na een half uurtje lopen kwam ik bij een gemaal waar nu een kunstenaar atelier houdt. Daar stond ook een leuk beeld van Tjûtske en March, de twee dames om wie de legende van het ontstaan van het Tjeukemeer is beschreven. Ze kwamen uit het weiland; Tjûtske met twee emmers melk en March zonder.

Tjûtske en March

Er stond veen of bos in de brand en March spoorde Tjûtske aan om met haar melk het vuur te doven. Daar wilde ze niets van weten en daarom werd ze uitgescholden voor Tjûtske (kennelijk was dat niet haar echte naam), een naam voor een hond, dus zoiets als: "teef". Maar volgens de legende is hier de naam Tjeukemeer van afgeleid. Zonderling verhaal, maar wel leuk.
Verder voerde de route het land weer in, via een dorpje naar een rijtje boerenwoninkjes langs een wandel/fietspad waar je niet met een vierwielig voertuig kon komen. Idyllische plek, maar om te wonen kennelijk toch niet ideaal want er stonden er wel erg veel te koop.

Huisjes langs fietspad aan de Gietersevaart

Verder door het land over asfalt en vervolgens over een stevige dijk richting Lemmer. Het was maar een korte etappe, die ik nog eens verder afkortte door direct bij het busstation te stoppen. Slechts 11 kilometer gewandeld waarvoor ik al die uren had getreind en nog moest treinen.
Ik beschouw het niet als treinen maar tijd om te lezen. Ik heb in die tijd een stel tijdschriften gelezen die ik van Ab had gekregen, afkomstig van allerlei natuurorganisaties. En verder heb ik "Oorlog en terpentijn" uitgelezen. Had ik gisteren in het vliegtuig ook de tijd mee bekort maar het niet uit gekregen.